Słuch jest bardzo ważnym zmysłem, który pomaga w komunikacji oraz rozpoznawaniu dźwięków dobiegających z otoczenia. Okazuje się jednak, że wiele osób ma problem z właściwym odbieraniem dźwięków. Jakie są sposoby, żeby rozpoznać problemy z słyszalnością dźwięków i zaradzić temu problemowi? Jednym z decydujących czynników wpływających na szybką diagnozę jest spostrzegawczość rodziców lub opiekunów.
Rozwój zmysłu słuchu u dziecka
Według informacji z serwisu Juniora.pl już w dwunastym tygodniu ciąży rozpoczyna się rozwój analizatora słuchu. Tak więc już w okresie płodowym kształtuje się umiejętność różnicowania dźwięków oraz pamięć słuchowa. Znaczący wpływ na rozwój percepcji słuchowej ma dojrzewanie układu nerwowego oraz stymulacja dźwiękowa. Prawidłowa współpraca między półkulami mózgu również ma duży wpływ na prawidłowy rozwój percepcji słuchowej. Okazuje się jednak, że istnieje ogromna różnica w tym, że się słyszy dźwięki a właściwym ich rozumieniem. Naukowcy po latach obserwacji i wykonanych wielu badaniach opracowali skalę rozwoju funkcji słuchowych. Na podstawie tego typu opracowanej skali rodzic obserwuje czy niemowlak reaguje na dźwięki, czy się uśmiecha po usłyszeniu mowy, czy zatrzymuje ruchy na dźwięk dzwonka, czy wsłuchuje się w dźwięki, które wydaja grzechotki, czy odwraca główkę w celu zlokalizowania źródła dźwięku. Powyżej 10 miesiąca życia, prawidłowo rozwijające się dziecko, zaczyna poruszać się w rytm muzyki oraz słucha i rozpoznaje wyrażenia dźwiękonaśladowcze. Jeśli dziecku minął rok życia to można oczekiwać u niego rozumienie prostych pytań i wykonywanie prostych poleceń, umiejętność rozpoznawania poszczególnych części ciała lub znanych mu przedmiotów. Do drugiego roku życia dziecko osiąga rzeczywisty próg słyszenia. Co więc zrobić jeśli rodzic lub opiekun zauważa niepokojące objawy wskazujące na zaburzenia funkcji słuchowych? Konieczna jest szybka reakcja i skorzystanie z pomocy specjalisty.
Zaburzona percepcja słuchowa
Przez to, że dziecko słyszy bodźce słuchowe, ale nie jest w stanie ich prawidłowo zrozumieć, to nie zostaną one właściwie przetworzone i nie wywołają odpowiedniej reakcji. Niektóre dzieci wykazują się niewłaściwym rozpoznawaniem niejednoczesnych bodźców i co za tym idzie, nie potrafią ustalić kolejności bodźców akustycznych, które następują po sobie. Dziecko, które ma zaburzoną funkcję słuchania, posiada bardziej aktywną prawą półkulę mózgu. Do prawidłowego funkcjonowania człowieka konieczna jest aktywność dwóch półkul. Zadaniem terapeuty jest zadbanie o wyeliminowanie wszystkich bodźców niewerbalnych, które utrudniają odbiór dochodzących językowych dźwięków. Odcięcie od dobiegających bodźców niejęzykowych jest jedną z podstawowych zasad, którymi odznacza się Metoda Krakowska.
Metoda Krakowska pomaga zaktywizować lewą półkulę mózgu
Terapia neurobiologiczna pomaga dziecku dostrzegać więcej szczegółów z otaczającej go rzeczywistości oraz ułatwia i usprawnia komunikację z innymi ludźmi. Dzięki regularnym zajęciom dziecko nie tylko słyszy dobiegające dźwięki, ale potrafi także coraz lepiej rozumieć mowę człowieka, nazywać swoje uczucia, pragnienia oraz wyrażać swoje emocje. Stymulacja słuchowa, która jest jedną z części składowych metody Krakowskiej, uczy dziecko między innymi naśladować i rozróżniać dźwięki, naśladować części mowy oraz pomaga nabyć umiejętności lokalizowania źródła dźwięku.
Czujność rodzica pozwala zaobserwować wszelkie nieprawidłowości w rozwoju dziecka. Dzięki szybkiej reakcji można maksymalnie zminimalizować u dziecka zaburzenie związane z prawidłowym funkcjonowaniem zmysłu słuchu oraz co się z tym wiąże można ułatwić mu komunikację w dorosłym życiu.
Materiał opracowany przez redakcję portalu https://kolekcjonerzy-krakow.pl.
